Καθώς ανερχόμαστε στη Λειτουργική πορεία, ο ύμνος των
αγγέλων μάς μεταφέρει στην άλλη διάσταση της ζωής «εν τω νυν αιώνι». Η
αιωνιότητα αγγίζει τη φθορά μας και τα πάντα «καινουργώνται εν αφθαρσία».
Έτσι δεν γνωρίζεις που βρίσκεσαι, δεν αντέχεις να περικλύεσαι στο φθαρτό του σώματος και του κόσμου σου.
Η αγιότητα του Τριαδικού Θεού μας διαχέεται «εις πάσαν την γην», ως αντιστάθμισμα του κοσμικού κακού, ως ισχυρή δύναμη αναιρέσεως του.
Καταλαβαίνεις τότε ότι καμιά αδικία, καμιά ανθρώπινη δύναμη, κανένα κακό, δεν μπορεί να έχει υπόσταση.Τα πάντα διαλύονται στην παρουσία της αγιότητάς Του.
Οι άγγελοι συμπορεύονται ως αεικίνητα πνεύματα, αοράτως και ανεπαισθήτως, για να γίνεται η παρουσία μας στο ναό πιο άνετη, και η πορεία μας στο ναό του σύμπαντος πιο ασφαλισμένη.
Ο «εν αγίοις αναπαυόμενος» και ο «εν αγγέλοις δορυφορούμενος», έρχεται στον λαό Του.Ευλογημένοι όσοι Τον αισθάνονται και Τον υποδέχονται και Τον φυλάγουν.