«Ας μετανοήσουμε λοιπόν γνήσια, για να ελευθερωθούμε από τα
πάθη και να επιτύχουμε την άφεση των αμαρτιών. Ας περιφρονήσουμε τα πρόσκαιρα,
για να μην μαχόμαστε για αυτά με τους ανθρώπους και παραβούμε την εντολή της
αγάπης, και εκπέσουμε από την αγάπη του Θεού. Ας περπατούμε κατά το Πνεύμα, και
ας μην εκτελούμε την επιθυμία της σαρκός.
Ας αγρυπνούμε, ας καθαριστούμε, ας αποβάλλουμε λοιπόν τον
ύπνο της πνευματικής τεμπελιάς. Ας γίνουμε ζηλωτές των αγίων αθλητών του
Κυρίου· ας μιμηθούμε τους αγώνες τους ξεχνώντας τα παλιά, και αποβλέποντας στα
μέλλοντα. Ας μιμηθούμε τον ακατάπαυστο δρόμο τους, την ζέουσα προθυμία, την
προσμονή της εγκράτειας, τον αγιασμό που φέρει η σωφροσύνη, την γενναιότητα της
υπομονής, την ανοχή της μακροθυμίας, τον οίκτο της συμπάθειας, την ηρεμία της
πραότητας, την θερμότητα του ζήλου, το ανυπόκριτο της αγάπης, το ύψος της
ταπεινοφροσύνης, την απλότητα της ακτημοσύνης, την ανδρεία, την καλοσύνη, την
επιείκεια.
Μην υπερηφανευόμαστε στις ηδονές, μην υπερηφανευόμαστε με
λογισμούς, μην μολύνουμε την συνείδηση, να διώκουμε την ειρήνη και τον αγιασμό,
χωρίς του οποίου κανείς δεν θα δει τον Κύριο. Και με αυτά θα φύγουμε από τον
κόσμο, αδελφοί, και από τον κοσμοκράτορα. Ας εγκαταλείψουμε την σάρκα και τα
σαρκικά. Ας ανατρέξουμε στους ουρανούς, εκεί θα έχουμε το πολίτευμα.
Ας μιμηθούμε τον θείο Απόστολο, ας κατανοήσουμε τον Αρχηγό
της ζωής, ας απολαύσουμε την πηγή της ζωής. Ας χορέψουμε με τους αγγέλους, μαζί
με τους αρχαγγέλους ας υμνήσουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον οποίο είναι η
δόξα και η εξουσία μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και για πάντα,
και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν».
(Λόγοι ασκητικοί, άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
