Καθώς η Λειτουργική πορεία συνεχίζεται, ο λειτουργός ιερέας
μας καλεί ξεκάθαρα πια να πορευτούμε προς τα άνω.
Τα ουράνια ως τρόπος ζωής κι όχι ως χώρος του Θεού και
της Βασιλείας Του, είναι ο στόχος του κάθε χριστιανού. «Ου γάρ έχομεν ώδε
μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν»(Εβρ.13,14).
Η Λειτουργία γίνεται ο χώρος και ο τρόπος της ζωντανής
παρουσίας του ζώντος Κυρίου. Εδώ δεν ταιριάζουν ούτε οι μικρότητες ούτε οι
επιπολαιότητες. ΄Η ζεις το Θεό ή τον αγνοείς.
Όσο ασχολείσαι με τα όποια θέματα του κόσμου τούτου,
δίνοντας ολόκληρη την καρδιά σου, τόσο ο Θεός δεν θα χωρά και θ’ απομακρύνεται,
μένοντας στην άγνοια και στο θάνατο του εαυτού σου.
«Άνω σχώμεν τα καρδίας.
Έχομεν προς τον Κύριο».
Λόγια που δεν αντέχουν στο ψέμα. Λόγια όμως που παροτρύνουν
τους αδύνατους, τους θέλοντες να ζήσουν και το παλεύουν. Λόγια-κλήση για αιώνια
ζωή.
