Όταν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν το βαθύτερο νόηµα της
ζωής, βασανίζονται και µε τις ευλογίες και µε τις ευκαιρίες που τους δίνει ο
Θεός για την σωτηρία τους. Ενώ, όποιος τοποθετείται σωστά, όλα τα χαίρεται. Και
κουτσός να είναι, το χαίρεται! Και να µην του κόβη πολύ, το χαίρεται. Και
φτωχός να είναι, το χαίρεται.
Ένας ευλαβής δικηγόρος στα γεράµατά του δεν έβλεπε και
µου είπε µια φορά: «Κάνε, άγιε Γέροντα, προσευχή να µπορώ λίγο να διαβάζω και
να γνωρίζω τα προσφιλή µου πρόσωπα». «Τα προσφιλή πρόσωπα τα γνωρίζεις και από
την φωνή, του είπα. Όσο για το διάβασµα, τόσα χρόνια διάβαζες. Τώρα να λες την
ευχή. Φαίνεται ότι τώρα ο Θεός αυτό θέλει από σένα». Και από τότε ο καηµένος
ένιωθε µεγαλύτερη χαρά από ό,τι όταν έβλεπε.
Να, αυτό το παιδάκι που έρχεται συχνά εδώ στο µοναστήρι
µπορεί να είναι διανοητικά καθυστερηµένο, αλλά την καλωσύνη που έχει αυτό,
ποιος λογικός άνθρωπος την έχει; Τι προσευχή, τι µετάνοιες κάνει! Όταν µε την
κήλη δυσκολευόµουν να κάνω µετάνοιες, του είπαν οι γονείς του: «Ο Παππούλης
είναι άρρωστος, δεν µπορεί να κάνη µετάνοιες». «Κάνω ‘γω», είπε εκείνο, και
έκανε µετά µετάνοιες για µένα και γινόταν µούσκεµα στον ιδρώτα. Πόσο φιλότιµο,
πόση αρχοντιά έχει! Μια φορά το έδειρε ένα παιδί στην γειτονιά, κι εκείνο, αφού
έφαγε το ξύλο, του έδωσε το χέρι και του είπε: «Γεια, χαρά!». Ακούς; Ποιος
γνωστικός το κάνει αυτό, κι ας έχη διαβάσει Ευαγγέλιο και ένα σωρό πνευµατικά
βιβλία.
Να, και πριν από λίγες µέρες που είχε έρθει εδώ όλη η
οικογένεια του να µε δη, αυτό κάθησε δίπλα µου και η αδελφούλα του πιο πέρα.
Μόλις είδε την αδελφούλα του που κάθησε µακριά µου, «έλα, κοντά Παππούλη», της
λέει και την έβαλε δίπλα µου. Πολύ µε συγκίνησε και του έδωσα ευλογία έναν
µεγάλο φιλντισένιο σταυρό που µου είχαν φέρει από τα Ιεροσόλυµα. Μόλις τον πήρε
στα χέρια του, «γιαγιά», είπε και έδειξε πως θα τον βάλη στον τάφο της γιαγιάς
του! Φοβερό! Τίποτε δεν θέλει για τον εαυτό του, όλα για τους άλλους! Αυτό θα
πάη µε τα τσαρούχια στον Παράδεισο, αλλά θα βάλη και τους γονείς του στον
Παράδεισο. Μακάρι να ήµουν και εγώ στην θέση του, και ας µην καταλάβαινα και ας
µη µιλούσα. Ενώ ο Θεός µου έδωσε όλα τα αγαθά, εγώ τα αχρήστευσα. Στην άλλη ζωή
θα κρύβωνται µπροστά του ακόµη και θεολόγοι. Μου λέει ο λογισµός ότι οι
θεολόγοι Άγιοι στον Ουρανό δεν θα είναι σε καλύτερη θέση ως προς την γνώση του
Θεού από αυτά τα παιδάκια. Ίσως σ’ αυτά να δώση ο δίκαιος Θεός και κάτι
παραπάνω, γιατί εδώ έζησαν στερηµένα.
