Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ὁ διάφανος τοῖχος



Μιά νέα κοπέλα πήγε νά χειρουργηθεί σέ νοσοκομείο της Συμφερούπολης. Ή κατάσταση της ήταν πολύ σοβαρή καί η εγχείρηση δύσκο­λη κι επικίνδυνη.Η γιατρός πού θά τη χειρουργούσε κάλεσε τή μητέρα τής ασθενούς καί της είπε:
- Η εγχείρηση είναι πολύ δύσκολη κι επικίνδυνη. Δέν μπορώ νά σάς εγγυηθώ τίποτα. Δέν ξέρω αν ή κόρη σας βγεί ζωντανή.
Δέν υπήρχε άλλη επιλογή. Η νέα οδηγήθηκε στό χειρουργείο.
Σ' όλη τη διάρκεια της εγχείρησης η μητέρα καθόταν στην αυλή του νοσοκο­μείου καί μέ δάκρυα στά μάτια προσευχόταν στον άγιο Λουκά τον Ιατρό καί στον άγιο Παντελεήμονα νά βοηθήσουν.
Σέ κάποια στιγμή μπροστά στά μάτια τής μητέρας εκτυλίχθηκε ένα καταπληκτικό γεγονός:

 ο τοίχος του νο­σοκομείου έγινε διάφανος, σάν τζάμι. Φάνηκε η αίθουσα του χειρουργείου. Στό χειρουργικό κρεβάτι ήταν η κόρη της καί γύρω η γιατρός που τη χειρουργούσε μέ τους συναδέλφους της. Δίπλα της στεκόταν η νοσοκόμα-εργαλειοδότρια πού κρατούσε τά χειρουργικά εργαλεία.
Καί τό ακόμα θαυμαστότερο: Δίπλα στή γιατρό είδε καί τους  Αγίους γιατρούς στους οποίους η ίδια προσευχόταν. Αριστερά στεκόταν ο  Άγιος Παντελεήμονας μέ μιά λαμπάδα αναμμένη. Δεξιά στεκόταν ο Άγιος Λουκάς, ό όποιος έπαιρνε κάθε τόσο τά εργαλεία από τη νοσοκό­μα καί τά έδινε στη γιατρό!
Η μητέρα έπεφτε από έκπληξη σε έκπληξη. "Ενιωσε ότι η προσευχή της εισακούστηκε. Όταν τελείωσε η εγχείρηση, η γιατρός βγήκε χαρού­μενη καί ενθουσιασμένη. Φώναξε τη μητέρα καί της είπε:
-       Πήγαμε πολύ καλά, ανέλπιστα καλά!
Τότε η μητέρα της διηγήθηκε τό θαυμαστό γεγονός πού έζησε. Η γιατρός έμεινε αποσβολωμένη. "Εκανε τό σταυρό της καί ομολόγησε:
-       Τώρα κατάλαβα. Όση ώρα χειρουργούσα καί ήθελα κάποιο χει­ρουργικό εργαλείο, δέν προλάβαινα νά τό πω στη νοσοκόμα. Μέ τό πού σκεφτόμουν ποιο εργαλείο θέλω, τό είχα στά χέρια μου. 
π.Γ.Δ. Συμφερούπολη