Ὁ γάμος εἶναι ἕνας δρόμος· ἀρχίζει ἀπό τήν γῆ καί
τερματίζει στόν οὐρανό. Εἶναι μία σύναψις, ἕνας σύνδεσμος μαζί μέ τόν Χριστόν,
πού μᾶς βεβαιώνει ὅτι θά πᾶμε κάποτε στόν οὐρανό….
Πάνω ἀπό τήν ἀγάπη, πάνω ἀπό τόν ἄνδρα σου, πάνω ἀπό
τήν γυναῖκα σου, πάνω ἀπό τά καθημεριν
ά σου γεγονότα, νά θυμᾶσαι ὅτι
προορίζεσαι γιά τόν οὐρανό, ὅτι μπῆκες στόν δρόμο πού πρέπει ὁπωσδήποτε νά σέ
βγάλη ἐκεῖ. Ἡ νύμφη καί ὁ γαμπρός δίνουν τά χέρια τους, τούς πιάνη ὁ ἱερεύς καί
ἀκολουθοῦν γύρω ἀπό τό τραπέζι χορεύοντας καί ψάλλοντας. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ
γάμος εἶναι ἡ πορεία, τό ταξίδι πού θά καταλήξη στόν οὐρανό, στήν αἰωνιότητα.
Στόν γάμο φαίνονται ὅτι παντρεύονται δύο. Δέν εἶναι
ὅμως δύο ἀλλά τρεῖς. Παντρεύεται ὁ ἄνδρας τήν γυναῖκα καί ἡ γυναῖκα τόν ἄνδρα,
ἀλλά καί οἱ δύο μαζί ὑπανδρεύονται τόν Χριστόν.
Τρεῖς ἑπομένως λαμβάνουν μέρος στό μυστήριο καί τρεῖς
πλέον παραμένουν στήν ζωή τους.
Ὅλα ὅσα χρησιμοποιοῦνται, κατά τήν τέλεσι τοῦ γάμου,
εἶναι σκιές καί σύμβολα πού δείχνουν ὅτι ἐκεῖ εἶναι ὁ Χριστός. Ὅταν κάθεσαι καί
βλέπεις ξαφνικά μιά σκιά, καταλαβαίνεις ὅτι κάποιος ἔρχεται. Δέν τόν βλέπεις·
τό ξεύρεις ὅμως. Πρωΐ πρωΐ σηκώνεσαι καί βλέπεις κατακόκκινο τόν ὁρίζοντα στήν
ἀνατολή. Θά βγῆ, λές, σέ λίγο ὁ ἥλιος…
Ὅταν βλέπης τόν γάμο σου, τόν ἄνδρα σου, τήν γυναῖκα
σου, ὅταν βλέπεις τίς στεναχώριες σου, τά πάντα μέσα στό σπίτι σου, νά ξεύρης
ὅτι εἶναι σημάδια τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι σάν νά ἀκοῦς τά βήματά του,
σάν νά ἔρχεται, σάν νά πρόκειται νά ἀκούσης τώρα καί τήν φωνή του. Σκιές εἶναι
ὅλα αὐτά πού δείχνουν ὅτι μαζί μας εἶναι ὁ Χριστός. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἐξ αἰτίας
τῶν μεριμνῶν μας τόν νοιώθομε ὠς ἀπόντα. Τόν βλέπομε ὅμως μέσα στίς σκιές καί
εἴμαστε βέβαιοι ὅτι εἶναι μαζί μας….. Ἡ ζωή μας εἶναι πλέον μαζί μέ τόν
Χριστόν…
