«Ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται πολὺ καιρὸ καὶ δὲν
βλέπει πνευματικὴ πρόοδο ἔχειὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό. Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει
πολὺταπείνωση.« (Γέρων Παΐσιος)
«Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε
τὸν παράδεισο. Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε
αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰσωθοῦμε». (Γέρων Παΐσιος)
«Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος
ποὺ ἀντελήφθει καλῶς ὅτιὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ σπεύδει
καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰσφάλματα καὶ ἐλαττώματά του».
(Γέρων Παΐσιος)
«Εἶναι μεγάλο κατόρθωμα νὰ θυσιάσει ἢ νὰ ἐγκαταλείψει
κανεὶς τὸ δικαίωμά του, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος θεωρεῖ ὅτι εἶναι
κατὰ θεὸν καὶ νὰ ἐφαρμόσει τὴ συμβουλὴἐκείνου ποὺ τὸν
διδάσκει κατὰ θεόν».
«Κάθε καλὸ ἔρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον κατ᾿ οἰκονομίαν.
Αὐτὸ διαφεύγει μὲ τρόπο μυστικὸ ἀπὸ τοὺς ἀχάριστους καὶ ἀγνώμονες
καὶ ὀκνηρούς». (Ἅγιος Μᾶρκος)
«Μὴν ἀγωνιᾷς γιὰ τίποτε ἀφοῦ ὁ Κύριος
σου εἶναι παρὼν στὴ ζωή σου. Ἡἀγκάλη του σὲ περιβάλλει ἀπὸ παντοῦ.
Βρίσκεται, ὄχι μονάχα γύρω σου, ἀλλὰμέσα σου, γνωρίζοντας ὅλους
τοὺς λογισμοὺς τὶς ἀνάγκες καὶ τοὺς πόθους σου». (Ἅγιος Ἰωάννης
τῆς Κροστάνδης)
«Ἀνάθεσε στὸν Κύριον τὴν ἀσθένεια τῆς φύσεώς σου ἀναγωρίζοντας
τὴνἀδυναμία σου καὶ τότε θὰ λάβεις τὸ χάρισμα τῆς σωφροσύνης χωρὶς
νὰ τὸκαταλάβης». (Κλῖμαξ)
«Οἱ λογισμοὶ ποὺ σοῦ φέρνουν ἀμηχανία
καὶ ταραχὴ προέρχονται ἀπὸ τὸδιάβολο. Οἱ κατὰ θεὸν
λογισμοὶ ἐμπνέουν σιγουριὰ καὶ εἰρήνη. Πάλεψε καὶ θὰ τ᾿ἀποκτήσεις».
(Ὅσιος Μᾶρκος)
«Ὅσο πιὸ ἄρρωστος εἶσαι, ὅσο πιὸ ἁμαρτωλός,
πιὸ πληγωμένος, τόσο πιὸκατάλληλος εἶσαι γιὰ νὰ σὲ πάρει στὰ χέρια
τοῦ ὁ Χριστὸς καὶ νὰ γιατρέψει, νὰσὲ σώσει, νὰ σὲ λυτρώσει».
«Νὰ εἶσαι φῶς, μήνυμα ὑπόσχεση. Τὸ δρόμο,
τὴν ἀλήθεια καὶ τὴ ζωὴ νὰδείχνεις. Ἀπὸ τὰ μάτια
μας τὸ στόχο μὴ χάσουμε, πίστη νὰ ἔχουμε σ᾿ Αὐτὸν ἀπὸτὸν ὁποῖο ὅλα ἐκπορεύονται».
«Οἱ ἄνθρωποι, μὲ τὸ πεπερασμένο μυαλό, δὲν
μποροῦν νὰ καταλάβουν πολλὰπράγματα στὴ ζωή. Ὅταν ὅμως ἔρθει ἡ ὥρα,
τότε βλέπουμε τί καλὸ ἔχει βγεῖ ἀπὸτὶς θλίψεις καὶ ἀπὸ τὶς
δυσκολίες ποὺ ἔχουμε περάσει, ἀφοῦ ὁ Θεὸς μόνο τὸ καλὸδουλεύει
καὶ τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ γίνει χωρὶς τὴν πρόνοιά του». (π. Ἀθανάσιος
Μυτιληναῖος)
«Ἡ πραότητα εἶναι γενναιότητα. Γιατί, ὅταν σὲ παρερμηνεύουν
καὶδιαστρέφουν τὶς προθέσεις καὶ τὰ λόγια σου, εἶναι γενναῖο νὰ παραμένεις ἤρεμος
τιθασεύοντας τὸν ἐγωισμό σου».
«Αὐτὸς ποὺ δὲν εἶναι πνευματικὸς ἕως τὴ σάρκα
του, γίνεται σαρκικὸς ἕως τὸπνεῦμα του». (Ἱερὸς Αὐγουστίνος)
«Πᾶν γὰρ ὠφελοῦσιν οἱ πειρασμοί, τὸν ἀταράχως ὑπομένοντα
αὐτούς. Καὶπάθος δέ, ἐὰν ὀχλήσει ὑμίν, οὐκ ὀφείλουμεν, οὐδὲ ἐν
τοῦτο ταράσσεσθε». (ἈββᾶΔωροθέου. Ἔργα Ἀσκητικά)
«Τότε μποροῦμε νὰ βροῦμε τὴν ἐλπίδα μας στὸ θεό, ὅταν ἀπελπισθοῦμε
τελείωςἀπὸ τὸν ἑαυτό μας».
«Ἀρετὴ δὲν εἶναι ἡ ἐπίδειξη πολλῶν καὶ διαφόρων
πράξεων, ποῦ ἐπιτελοῦνται διὰ μέσου τοῦ σώματος, ἀλλὰ τὸ περιεχόμενο
σοφότατης καρδιᾶς, τὴν ὁποία στηρίζει ἡ ἐλπὶς πρὸς τὸ Θεό».
«Χωρὶς οἰκογένεια δὲν ζεῖς, χωρὶς πατρίδα δὲν ξέρεις ποὺ ζεῖς,
χωρὶς τὸ Θεὸ δὲν ξέρεις γιατί ζεῖς».
«Δὲν μ᾿ ἀφήνεις νὰ στραφῶ σὲ τίποτε ἄλλο,
οὔτε νὰ ζητήσω κάτι ἀπὸ ἀλλοῦ. Τίποτε δὲν ὑπάρχει ποὺ νὰ χρειαστῶ καὶ νὰ μὴν
εἶσαι ὁ ἴδιος αὐτό». (Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας)
«Ὅταν στὸ χέρι σου κρατᾷς σφυρί, γύρω σου βλέπεις
καρφιά. Ὅταν κρατᾷςἀνθοδοχεῖο τότε σὲ περιμένουν ἄνθη».
«Ὁποῖος ἐνίκησε τὸ σῶμα, αὐτὸς τὴν φύσιν ἐνίκησεν,
αὐτὸς δὲ ποὺ ἐνίκησε τὴν φύσιν, ὑπὲρ φύσιν ἐγένετο». (Ὅσιος
Μᾶρκος)
«Πρέπει νὰ προηγηθεῖ ὁ κόπος καὶ ὁ ἱδρὼς
διὰ τὸν Θεόν, ποῦ προέρχεται ἀπὸτὴν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν
καὶ μετὰ νὰ ἀκολουθείσει ἡ γνήσια καὶ ἀληθὴς πρὸς
τὸν Θεὸν ἐλπίς». (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
«Ὅταν εἴμαστε ἀνίκανοι νὰ ἀναρριχηθοῦμε στὶς
βουνοκορφὲς τῆς ἀρετῆς,ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι νὰ κατεβοῦμε
τουλάχιστον στὸ φαράγγι τῆς ταπεινώσεως».
«Ἡ ὑπομονὴ στὶς δομιμασίες εἶναι ἕνα ἀσφαλὲς
μέσο γιὰ νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὸν Θεόν».
Ὅσο ὁ γογγυσμὸς χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεό,
τόσο ἡ ὑπομονὴ σφυριλατεῖ τὴνἑνότητα μαζί του».
«Ἡ γυναῖκα πλάστηκε ἀπὸ τὸ πλευρὸ τοῦ ἄνδρα.
Δὲν δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸμυαλό του γιὰ νὰ τὸν κυβερνάει. Οὔτε ἀπὸ τὸ πόδι
του γιὰ νὰ τὴν ποδοπατάει. Δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ πλευρό
του, γιὰ νὰ εἶναι ἰσοδύναμη μ᾿ αὐτόν. Κάτω ἀπὸτὸ μπράτσο
του, γιὰ νὰ τὴν προστατεύει. Κοντὰ στὴν καρδιά του γιὰ νὰ τὴνἀγαπάει».
«Ὁ Θεός, ὡς ἁπλοῦς κατὰ τὴν οὐσίαν, ἰδιαιτέρως ἀγαπᾷ τὴν ἁπλότητα
καὶἐκείνους ποὺ ζοῦν μὲ ἁπλότητα. Δι᾿ αὐτὸ καὶ πλουτίζει
μὲ τὰ ἀγαθὰ τοῦ τοὺςἁπλοὺς καὶ ἁπλῶς διάγοντας»
