ΤΟ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ

Ρώτησαν τόν Αββά Λογγίνο:

- Ποιά αρετή είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες;

Καί απάντησε:

- Σκέφτομαι, ότι, όπως η υπερηφάνεια είναι τό μεγαλύτερο απ᾿ όλα τά πάθη, αφού καί από τόν ουρανό μπόρεσε νά ρίξει κάποιους (δηλαδή τόν Εωσφόρο καί τό τάγμα του), έτσι καί η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες τίς αρετές, γιατί κι απ᾿ αυτά τά τάρταρα μπορεί ν᾿ ανεβάσει ένα άνθρωπο, ακόμα κι άν είναι αμαρτωλός σάν δαίμονας.

Νά γιατί ο Κύριος πρίν απ᾿ όλους μακαρίζει τούς «πτωχούς τώ πνεύματι», (δηλαδή τούς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

***

Ένας γέροντας είπε:

- Προτιμώ ήττα πού θά συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη πού θά συνοδεύεται από υπερηφάνεια.

***

Ένας (άλλος) γέροντας είπε:

- Πολλές φορές η ταπείνωση έσωσε πολλούς, καί μάλιστα άκοπα.

Κι αυτό τό αποδεικνύουν ο τελώνης καί ο άσωτος υιός, πού είπαν μόνο λίγα λόγια καί σώθηκαν (βλ. Λουκ. 18:13 - 15:21).

***

Ο αββάς Ησαΐας είπε:

- Περισσότερο απ᾿ όλα έχουμε ανάγκη από τήν ταπεινοφροσύνη.

Γι᾿ αυτό άς είμαστε πάντα έτοιμοι, σέ κάθε λόγο πού ακούμε ή εργασία (πού κάνουμε), νά λέμε (στόν πλησίον):

«Συγχώρεσέ με».

Γιατί μέ τήν ταπεινοφροσύνη καταστρέφονται όλα τά (πονηρά έργα) τού εχθρού.

***

Η αμμά Θεοδώρα έλεγε, πώς ούτε η άσκηση ούτε η κακουχία ούτε οι οποιοιδήποτε κόποι σώζουν (τόν άνθρωπο), παρά μόνο η γνήσια ταπεινοφροσύνη. (Καί γιά επιβεβαίωση διηγόταν τό εξής:)

- Ήταν κάποιος αναχωρητής, πού έδιωχνε τούς δαίμονες. Καί τούς εξέταζε, γιά νά μάθει μέ ποιόν τρόπο βγαίνουν (από τόν άνθρωπο). «Μέ τή νηστεία;» τούς ρωτούσε. «Εμείς ούτε τρώμε ούτε πίνουμε», απαντούσαν εκείνοι.

«Μέ τήν αγρυπνία;». «Εμείς δέν κοιμόμαστε καθόλου», έλεγαν.

«Μέ τήν αναχώρηση (από τόν κόσμο);». «Εμείς ζούμε στίς ερήμους», αποκρίνονταν.

Επειδή ο γέροντας επέμενε καί έλεγε, «Μέ ποιόν λοιπόν τρόπο βγαίνετε;», εκείνοι ομολόγησαν:
«Τίποτα δέν μάς νικάει, παρά μόνο η ταπεινοφροσύνη».