Πέθανε ο γέροντας ιερέας σας. Στη θέση του ήρθε ένας νεαρός
ιερέας, που μόλις αποφοίτησε από την ιερατική σχολή. Με χαρά φιλούσατε το χέρι
του γέροντα ιερέα. Αλλά τώρα σας ήρθε ένας νεαρός! Πως να του φιλήσετε το χέρι
αφού είναι πολύ νεότερός σας;
Θα σας διηγηθώ μια ιστορία για τον σέρβο βασιλιά Μίλος.
Κάποτε θα λειτουργούσε ένας όχι ηλικιωμένος, αλλά πολύ νέος ιερέας. Ο
γερο - βασιλιάς ήταν πολύ ευσεβής.
Η Θεία Λειτουργία δεν άρχιζε, αν δεν είχε ακόμη πάει και
αυτός στην Εκκλησία. Και όταν επήγε, στάθηκε στη μέση στο θρόνο του, και
προσευχόταν όπως όλοι.
Όταν τελείωσε η Λειτουργία, ο βασιλιάς πήγε να φιλήσει το
χέρι του παπά και να πάρει αντίδωρο. Μα εκείνος από σεβασμό έδωσε το αντίδωρο,
και τράβηξε γρήγορα το χέρι του, για να μην το φιλήσει ο γερο – βασιλιάς. Τότε
ο βασιλιάς Μίλος τον κοίταξε αυστηρά και του είπε:
-Δος μου το χέρι σου. Δεν φιλάω το δικό σου χέρι, πάτερ. Την
ιερωσύνη σου προσκυνώ, που είναι πιο μεγάλη και από μένα και από σένα!
Τώρα το καταλαβαίνεις το νόημα. Ο γερο – βασιλιάς μίλησε
στην εκκλησία θεόπνευστα.
Ο ιερέας σας μπορεί να είναι μόλις 25 χρονών. Μα η
ιερωσύνη του είναι από καταβολής κόσμου. Όταν λοιπόν του ασπάζεσθε το χέρι,
προσκυνάτε την ιερωσύνη του, που φθάνει διαδοχικά από τον Χριστό και τους
Αποστόλους μέχρι τον ιερέα σας. Όταν φιλάτε το χέρι του παπά σας, φιλάτε
ολόκληρη την αλυσίδα των Οσίων και αγίων ιερέων και Ιεραρχών, από τους
Αποστόλους μέχρι σήμερα.
Ασπάζασθε και προσκυνάτε τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, τον
άγιο Νικόλαο, τον άγιο Βασίλειο, τον άγιο Σάββα και “όλους τους επιγείους
αγγέλους και ουρανίους ανθρώπους”, που όταν ήταν στη γη εκοσμούσαν την Εκκλησία
και τώρα στολίζουν τον ουρανό!
Το φίλημα που κάνουμε στο χέρι του παπά δεν είναι φίλημα
φυσικό. Είναι φίλημα άγιον, όπως γράφει στους Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος.
Να το ασπάζεσθε λοιπόν το χέρι του ιερέα που σας
ευλογεί. Είναι ευλογημένο από τον Θεό. Με τη χάρη της ιερωσύνης. Με τη χάρη του
Αγίου Πνεύματος.
Να το φιλάτε το χέρι του ιερέα σας. Όσο νέος και αν
είναι. Και να τον ακούτε.
Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
