Αν κάποιος δεν έχει ειρήνη, αν μόλις του πεις κάτι, θυμώνει
αμέσως, καταλαβαίνεις ότι ζει κενόδοξα, μάταια. Ένα στοιχείο που δηλώνει την
κενοδοξία είναι ο θυμός. Αν θυμώνεις έστω και για πνευματικά (ζητήματα), είσαι
ένας κακός ιεραπόστολος. Είσαι ένας δαίμονας και δεν το'χεις καταλάβει με το
ένδυμα του καλού χριστιανού που θέλει να σώσει τους άλλους.
Αν θέλοντας να σώσεις τους άλλους γίνεσαι οργίλος, έχεις
πρόβλημα. Είσαι άρρωστος. Κυριαρχείσαι απ'το δαιμονικό πνεύμα. Ο Θεός δεν
ταράσσεται. Κάνουμε τόσες βλακείες και δεν ταράσσεται. Και συ, είσαι πάνω κι
απ'τον Θεό και ταράσσεσαι για τον άλλον που λέει τη βλακεία του; Και χάνεις την
ειρήνη σου; "Μα εγώ το κάνω για τα παιδιά μου! Για να τα σώσω!" Και
ποιος σου είπε ότι είσαι Θεός για να τα σώσεις τα παιδιά σου; Ο θυμός που
βγαίνει από μέσα σου δε μαρτυρεί κάτι άλλο παρά το δικό σου πάθος. Τη δική σου
αναπηρία, τη δική σου κενοδοξία.
