1) «Θέλαμε να του ζητήσουμε την ευλογία του για να πάμε στην Μόσχα, να ζητήσουμε την άδεια από το φεουδάρχη μας ν’ απαλλάξει τον άνδρα μου από τα καθήκοντα του επιστάτη στα κτήματά του.
Ο πάτερ Σεραφείμ, αφού μας άκουσε, πήρε τον άνδρα μου από το χέρι και τον οδήγησε μπρος στην εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας.
-Για την αγάπη της Δέσποινάς μας, του είπε, σε παρακαλώ, μην αρνείσαι αυτή τη δουλειά. Η διαχείριση σου είναι προς δόξαν Θεού -δεν καταπιέζεις τους χωρικούς.»
2) «Μια γαιοκτήμονας ήρθε στο Σάρωφ με την υπηρέτριά της. Τις δέχθηκε και τις δυο ο πατήρ Σεραφείμ. Τις ευλόγησε και ρώτησε την κυρία:
-Ποια είναι αυτή;
-Είναι ένα κορίτσι στην υπηρεσία μου, απάντησε αυτή αδιάφορα.
Ο στάρετς την κοίταξε και άρχισε να μιλά φιλόστοργα με την νεαρή κοπέλα.
Επανειλημμένως η κυρία προσπάθησε να διακόψει την συνομιλία. Ο γέροντας, όμως, δεν της έδινε προσοχή. Μετά ρώτησε πάλι:
-Ποια είναι αυτή;
-Μια κόρη δούλων στα κτήματά μου, είπε η κυρία περιφρονητικά.
Ο στάρετς, όμως, είπε αυστηρά:
-Όχι, κυρία μου, δεν είναι μία κόρη δούλων, είναι ένα ανθρώπινο ον, όπως εσείς κι εγώ, και μάλιστα καλύτερη από μας, γιατί έχει μια ψυχή αγνή και μια καλή καρδιά!
Στράφηκε μετά προς την νέα και την ευλόγησε πατρικά:
-Ο Θεός μαζί σου, θησαυρέ μου!»
Ειρήνη Γκοραΐνωφ, Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
