Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο. Είπε: Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του.
Πήγε σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω κάτω. Είπε: Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.
Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα.
Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.
