Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ
για την αργία της Κυριακής
«Υιέ, μη παραρρυής, τήρησον δε εμήν βουλήν και έννοιαν, ίνα
ζήση η ψυχή σου, και χάρις η περί σω τραχήλω» (Παροιμ. 3,21-22). Σε ελεύθερη
απόδοση: «Παιδί μου, μην πέσης, μην παρεκτρέπεις, αλλά τήρησε τον νόμο που
εκφράζει την θέληση και τη σκέψη μου, ώστε και να ζήσεις πολλά χρόνια στη γη
και η ψυχή σου να γλυτώση από τον αιώνιο θάνατο και να είναι η χάρις και η
ευλογία του Θεού πάνω σου»
Ο λόγος του Θεού στον στίχο αυτό του Βιβλίου των Παροιμιών είναι χαρακτηριστικός. Ομιλεί για τα πρακτέα και για τα θεωρητικά. Είναι μία παραίνεση για το τι οφείλουμε να κάνουμε καθημερινά και πως πρέπει να βιώνουμε εδώ στη γη την παρουσία του Θεού, αν πραγματικά θέλουμε να έχουμε την ευλογία του Θεού στη ζωή μας.
Ο λόγος του Θεού στον στίχο αυτό του Βιβλίου των Παροιμιών είναι χαρακτηριστικός. Ομιλεί για τα πρακτέα και για τα θεωρητικά. Είναι μία παραίνεση για το τι οφείλουμε να κάνουμε καθημερινά και πως πρέπει να βιώνουμε εδώ στη γη την παρουσία του Θεού, αν πραγματικά θέλουμε να έχουμε την ευλογία του Θεού στη ζωή μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν μας στέλνει καθημερινά την χάρη Του και δεν στέκεται με σεβασμό στην ελευθερία την οποία μας χάρισε, αλλά εμείς με την ζωή μας απεμπολούμε την χάρη του Θεού. Ένα τρανό παράδειγμα, αυτό που επιχειρείται στις μέρες μας: η κατάργηση της αργίας της Κυριακής.
Η Κυριακή, η ημέρα Κυρίου, είναι η πιο ιερή ημέρα.
Η ημέρα της Αναστάσεως.
Η ημέρα, που καθιερώθηκε ως αργία από τον Μέγα Κωνσταντίνο.
Η ημέρα, που την σεβάστηκαν ακόμη και οι πάσης φύσεως κατακτητές.
Η ημέρα, για την οποία ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε: « Αδελφοί μου, σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακή, ωσάν οπού είναι αφιερωμένην εις τον Θεόν».
Ο Εμπορικός Σύλλογος Νομού Καστοριάς, ακολουθώντας την γραμμή της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, με έγγραφό του όπου αναφέρονται 52 επιχειρήματα, ζητά να μην καταργηθεί η αργία της Κυριακής. Μαζί με αυτούς, μαζί και με όλους τους άλλους που διαμαρτύρονται σήμερα, ενώνω κι εγώ την ταπεινή και ισχνή φωνή μου και απευθύνω στους κυβερνώντες του τόπου μας τα δικά μου ερωτήματα:
Αυτή την τραγωδία που βιώνει ο λαός μας την ώρα αυτή και που η μόνη του παρηγοριά είναι η παρουσία και η χάρη του Θεού που απορρέει μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και ιδιαίτερα μέσα από τη Θεία Λειτουργία, έτσι θα την ξεπεράσουμε;
Όσον αφορά αυτούς που εκκλησιάζονται και που θέλουν να ευλαβούνται τον Θεό, θα τους στερήσουμε αυτή τη χάρη του Θεού, αυτήν την ελευθερία και το δικαίωμα να λατρεύουν ελεύθερα τον Θεό σ’ ένα ελεύθερο κράτος;
Αν το κάνουμε, είμαστε άξιοι πολλών δακρύων ...
