Πριν λίγα χρόνια, μία οικογένεια επισκέφθηκε την εκκλησία
του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα. Μιά αδελφή ξενάγησε το ζευγάρι με το ένα τους
παιδάκι στο δωμάτιο του Αγίου.
Λόγω της παλαιότητας των επίπλων δεν επιτρέπεται να καθήσει κάποιος στο κρεββάτι και στα υπόλοιπα έπιπλα του δωματίου. Φανταστείτε το πλήθος των προσκυνητών, αν επιτρεπόταν, σε λίγα χρόνια θα κατέρρεαν. Το παιδάκι όμως πήγε και κάθησε στο κρεββάτι.
Η αδελφή μόλις το είδε αμέσως του είπε να σηκωθεί γιατί απαγορευόταν. Το παιδάκι όμως της απάντησε λέγοντας:
- Γιατί να σηκωθώ; Ο παππούλης μου είπε να καθήσω. Αυτός που κάθεται εκεί στο παράθυρο!
Η μοναχή, όπως και οι γονείς κατάλαβαν αμέσως πως ο Άγιος ήταν στο δωμάτιο και το παιδάκι με την καθαρή του την καρδιά τον έβλεπε. Άφησαν το παιδί να καθήσει στο κρεββάτι και γεμάτη συγκίνηση προσευχήθηκαν στον Άγιο.
Λόγω της παλαιότητας των επίπλων δεν επιτρέπεται να καθήσει κάποιος στο κρεββάτι και στα υπόλοιπα έπιπλα του δωματίου. Φανταστείτε το πλήθος των προσκυνητών, αν επιτρεπόταν, σε λίγα χρόνια θα κατέρρεαν. Το παιδάκι όμως πήγε και κάθησε στο κρεββάτι.
Η αδελφή μόλις το είδε αμέσως του είπε να σηκωθεί γιατί απαγορευόταν. Το παιδάκι όμως της απάντησε λέγοντας:
- Γιατί να σηκωθώ; Ο παππούλης μου είπε να καθήσω. Αυτός που κάθεται εκεί στο παράθυρο!
Η μοναχή, όπως και οι γονείς κατάλαβαν αμέσως πως ο Άγιος ήταν στο δωμάτιο και το παιδάκι με την καθαρή του την καρδιά τον έβλεπε. Άφησαν το παιδί να καθήσει στο κρεββάτι και γεμάτη συγκίνηση προσευχήθηκαν στον Άγιο.