Είναι αλήθεια πως η Εκκλησία, ειδικά στη σύγχρονη πολυτάραχη πραγματικότητα, αποτελεί το μοναδικό πλέον «αποκούμπι» των βασανισμένων ανθρώπινων ψυχών… Παρατηρείται πάντως, ότι οι δυσκολίες της ζωής ανανεώνουν τη σχέση μας με την Εκκλησία…
Ακόμα και ο πιο σκληρόκαρδος άνθρωπος, όταν τον επισκεφθεί μία αρρώστια και τον οδηγήσει στο κρεβάτι του πόνου, λυγίζει και αναγεννιέται μέσα του η δίψα για το Θεό.
Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ ζωής και θανάτου... η ανάγκη από τη στοργή και την ευλογία της Εκκλησίας καθίσταται αδήριτη. Και τότε οι εργάτες, οι ταπεινοί λευίτες, θα τρέξουν για να την παρέχουν αφειδώς…
Δείτε την εκπληκτική σε νόημα φωτογραφία:
