Όποιος απόχτησε την γνώση την άγια
κι απογεύτηκε την γλυκύτητα τού Θεού, έχει χρέος μήτε να δικάζει ποτέ
μήτε να σηκώνει δίκη ολότελα κατά πάνω σε κανέναν.Ακόμα κι αν τού πάρει και τα ρούχα που φορά, γιατί η δικαιοσύνη τών αρχόντων ετούτου του κόσμου νικιέται από την δικαιοσύνη τού Θεού, επειδή ποια διαφορά βρίσκεται ανάμεσα στα τέκνα τού Θεού και στους ανθρώπους τούτου τού κόσμου παρά πώς η δικαιοσύνη τους είναι λειψή μπροστά στη δικαιοσύνη των χριστιανών, ώστε το ένα να λέγεται ανθρώπινη δικαιοσύνη και το άλλο θεϊκή δικαιοσύνη;
Λοιπόν ο Κύριος μας ούτε σαν τον βρίζανε έβριζε, ούτε σαν τον χτυπούσανε φοβέριζε, αλλά και σαν τού βγάλανε τα ρούχα του με σιωπή το δέχτηκε και για τη δική μας σωτηρία βασανιζότανε, και το πιο μεγάλο ήτανε πως παρακαλούσε τον Πατέρα για τους κακούργους που τον σταυρώσανε, ενώ οι άνθρωποι ετούτου τού κόσμου δεν θα πάψουν να δικάζονται, ώστε το δίκιο τους να καταντά μεγάλη αδικία.
