Το θάυμα του Γεροντος Ιωσήφ
Μία απλή βιοϊατρική παρουσίαση του πρώτου θαύματος του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που χαμογέλασε 45 λεπτά μετά τον θάνατό του.
Πηγή: Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο)
Από την στιγμή του θανάτου, σταματάνε να λειτουργούν όλα τα όργανα: η καρδιά, ο εγκέφαλος, οι πνεύμονες, οι μυς κ.τ.λ. Όσον αφορά τους μυς, είναι γνωστό, ότι όταν κάποιος πεθάνει, γίνονται άκαμπτοι, δηλαδή δεν μπορούν πια να κινηθούν (μυϊκή ακαμψία). Γι' αυτόν τον λόγο, από την στιγμή του θανάτου και μετά, όσο και να προσπαθήσει κάποιος, είναι πολύ δύσκολο να κινήσει (με φυσιολογικό τρόπο), π.χ. τα χέρια ή άλλα μέλη του σώματος ενός νεκρού.
Αυτό ακριβώς συνέβει και με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό: όταν πέθανε, το στόμα του ήταν ανοικτό. Όσο και να προσπάθησαν οι μοναχοί, δεν μπόρεσαν να το κλείσουν (αυτό αποδεικνύεται από τις σχετικές φωτογραφίες). Αιτία (από βιοϊατρικής απόψεως) είναι η προαναφερθείσα μυϊκή ακαμψία.
Ο ζωντανός άνθρωπος μπορεί να χαμογελάσει, επειδή κινούνται οι μυς του προσώπου του. Δεν μπορεί όμως κάποιος, λόγω της μυϊκής ακαμψίας, να φέρει τους μυς του προσώπου ενός νεκρού σε τέτοια θέση, ώστε ο νεκρός να είναι χαμογελαστός. Όταν είναι αδύνατον να κλείσει κάποιος το στόμα ενός νεκρού (ακόμη και αν το δέσει), είναι πολύ περισσότερο αδιανόητο να τον κάνει να χαμογελάσει.
Με βάση τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα, δεν μπορεί κάποιος, οποιονδήποτε μέσο και να χρησιμοποιήσει, να κάνει έναν νεκρό να χαμογελάσει. Εξ άλλου, αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα (δηλαδή να κάνει κάποιος με τεχνητό τρόπο τους νεκρούς να χαμογελούν), θα είχε εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό.
Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο μεγάλο θαύμα που συνέβει με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Όχι μόνο έκλεισε το στόμα του, αλλά και χαμογέλασε. Ακόμη πιό εντυπωσιακό είναι το γεγονός, ότι αυτό το χαμόγελο καταγράφηκε (φωτογραφήθηκε) 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. Έκπληξη προκαλεί επίσης το γεγονός, ότι ο Γέροντας Εφραίμ επέμενε να φανερώσουν οι μοναχοί το πρόσωπο του Γέροντα Ιωσήφ. Μήπως είχε πληροφορία από τον Θεό;
Πριν δύο περίπου χρόνια, είχα την ευλογία να συναντήσω το αείμνηστο Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Είχε τότε το ίδιο ακριβώς χαμόγελο, που είχε και μετά τον θάνατό του: το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα.
Θάνατε, που είναι το κεντρί σου;
Η σύγχρονη επιστήμη, δεν έχει τα μέσα να αναλύσει το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα. Χρησιμοποιώντας τα ανθρώπινα μέσα, μπορεί απλά να το καταγράψει, να το φωτογραφήσει.
Η Θεία Χάρη και τα θαύματα δεν μπορούν να ερευνηθούν επιστημονικά, αλλά να βιωθούν.
Αιωνία σου η μνήμη Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινέ. Πρέσβευε υπέρ ημών.
Ένας μακρόχρονος προσκυνητής του Αγίου Όρους (30 χρόνια) (VatopaidiFriend: γνωστός ερευνητής αθλητιατρικής στην Γερμανία)
Αυτό ακριβώς συνέβει και με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό: όταν πέθανε, το στόμα του ήταν ανοικτό. Όσο και να προσπάθησαν οι μοναχοί, δεν μπόρεσαν να το κλείσουν (αυτό αποδεικνύεται από τις σχετικές φωτογραφίες). Αιτία (από βιοϊατρικής απόψεως) είναι η προαναφερθείσα μυϊκή ακαμψία.
Ο ζωντανός άνθρωπος μπορεί να χαμογελάσει, επειδή κινούνται οι μυς του προσώπου του. Δεν μπορεί όμως κάποιος, λόγω της μυϊκής ακαμψίας, να φέρει τους μυς του προσώπου ενός νεκρού σε τέτοια θέση, ώστε ο νεκρός να είναι χαμογελαστός. Όταν είναι αδύνατον να κλείσει κάποιος το στόμα ενός νεκρού (ακόμη και αν το δέσει), είναι πολύ περισσότερο αδιανόητο να τον κάνει να χαμογελάσει.
Με βάση τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα, δεν μπορεί κάποιος, οποιονδήποτε μέσο και να χρησιμοποιήσει, να κάνει έναν νεκρό να χαμογελάσει. Εξ άλλου, αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα (δηλαδή να κάνει κάποιος με τεχνητό τρόπο τους νεκρούς να χαμογελούν), θα είχε εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό.
Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο μεγάλο θαύμα που συνέβει με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Όχι μόνο έκλεισε το στόμα του, αλλά και χαμογέλασε. Ακόμη πιό εντυπωσιακό είναι το γεγονός, ότι αυτό το χαμόγελο καταγράφηκε (φωτογραφήθηκε) 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. Έκπληξη προκαλεί επίσης το γεγονός, ότι ο Γέροντας Εφραίμ επέμενε να φανερώσουν οι μοναχοί το πρόσωπο του Γέροντα Ιωσήφ. Μήπως είχε πληροφορία από τον Θεό;
Πριν δύο περίπου χρόνια, είχα την ευλογία να συναντήσω το αείμνηστο Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό. Είχε τότε το ίδιο ακριβώς χαμόγελο, που είχε και μετά τον θάνατό του: το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα.
Θάνατε, που είναι το κεντρί σου;
Η σύγχρονη επιστήμη, δεν έχει τα μέσα να αναλύσει το χαμόγελο που έρχεται από την αιωνιότητα. Χρησιμοποιώντας τα ανθρώπινα μέσα, μπορεί απλά να το καταγράψει, να το φωτογραφήσει.
Η Θεία Χάρη και τα θαύματα δεν μπορούν να ερευνηθούν επιστημονικά, αλλά να βιωθούν.
Αιωνία σου η μνήμη Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινέ. Πρέσβευε υπέρ ημών.
Ένας μακρόχρονος προσκυνητής του Αγίου Όρους (30 χρόνια) (VatopaidiFriend: γνωστός ερευνητής αθλητιατρικής στην Γερμανία)
