Γιορτάζουμε σήμερα 17 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Γρηγορίου του Νεοκαισαρείας και Θαυματουργού, ας πούμε λίγα λόγια:Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε περίπου το 210 με 215 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν ειδωλολάτρες και είχαν μεγάλη κοινωνική θέση στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του, ο Άγιος Γρηγόριος μαζί με τον αδελφό του Αθηνόδωρο πήγαν στη Βηρυτό για να σπουδάσουν την επιστήμη της νομικής. Ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια για τον Άγιο Γρηγόριο. Όταν περνούσε από την Καισαρεία, άκουσε τον ερμηνευτή των Γραφών, Ωριγένη. Ο Άγιος, τότε, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ μαζί του, ώστε άφησε τα νομικά και διετέλεσε επί χρόνια μαθητής του.
Κατόπιν πήγε στην Αλεξάνδρεια, και από εκεί επέστρεψε στη Νεοκαισάρεια με πλήρη θεολογική μόρφωση και "Άγιο" ζήλο. Τότε ο Μητροπολίτης Αμασείας Φαίδημος διέκρινε τα χαρίσματά του και τον έκανε Επίσκοπο Νεοκαισαρείας.
Η Επισκοπή της Νεοκαισαρείας είχε μόνο 17 χριστιανούς! Ο Άγιος Γρηγόριος, όμως, δεν το θεώρησε αυτό υποτιμητικό. Βασιζόταν πολύ στη Δύναμη της Θείας Χάριτος και πάντα είχε στο μυαλό του τα ενθαρρυντικά λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Ενδυναμού εν τη χάριτι τη εν Χριστώ Ιησού» (Β' πρός Τιμόθεον, β' 1). Δηλαδή, να ενδυναμώνεσαι με τη Χάρη που μας δίνεται από τη σχέση και την ένωσή μας με τον Ιησού Χριστό. Και έτσι έγινε, με τη Χάρη του Θεού, ο Άγιος Γρηγόριος έκανε μεγάλο αγώνα και εκχριστιάνισε σχεδόν όλη την πόλη. Και ενώ είχε παραλάβει 17 χριστιανούς, όταν ειρηνικά παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στα τέλη του 270 μ.Χ. είχαν απομείνει στην Επισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 ειδωλολάτρες!
Υπήρξε εγκρατής στη γλώσσα του, ώστε δεν βγήκε απ'αυτή κανένας κακός, περιττός ή αργός λόγος. Γι'αυτό και ο Θεός τον κόσμησε και με το Χάρισμα της Θαυματουργίας.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Ανάλυση ονόματος:
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ: ο άγρυπνος, άρα ενήμερος και φωτιομένος.
Απολυτίκιο:
Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν προσευχαῖς γρηγορῶν, ταῖς τῶν θαυμάτων ἐργασίαις ἐγκαρτερῶν, ἐπωνυμίαν ἐκτήσω τὰ κατορθώματα, ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πάτερ Γρηγόριε, φωτίσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν, μὴ ποτὲ ὑπνώσωμεν, ἐν ἁμαρτίαις εἰς θάνατον.
