ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΕΡΜ.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ νέο «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ»
(δηλ. ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ) γιὰ τὴν τρέχουσα ἑλληνικὴ κατάσταση βιβλίο
Ἱερομάρτυς Ἀνδρόνικος ἀρχιεπίσκοπος Πέρµ (1870-1918)
–Ἕνας ἀσυμβίβαστος Ἱεράρχης
« Οἱ σύγχρονοι πόλεμοι εἶναι φοβεροί. …Γιὰ μᾶς πάντως πάντως αὐτὸς ὁ φοβερὸς πόλεμος εἶναι ἱερός, ἐπειδὴ καλούμαστε νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν ἐθνική μας ταυτότητα. Μεγάλη εἶναι, βέβαια, ἡ σημασία του καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους λαούς, καθώς χαράζει μιὰ βαθιὰ διαχωριστικὴ γραμμὴ ἀνάμεσα στὸ παρελθὸν καὶ τὸ μέλλον. Ὅταν τελειώσει αὐτὸς ὁ πόλεμος, ὁ χάρτης τῆς Εὐρώπης θὰ ἔχει ἀλλάξει ριζικά. Αὐθόρμητα σκέφτεται κανεὶς ὅτι πρόκειται γιὰ πόλεμο ἀποκαλυπτικό, ἕναν ἀπὸ τούς πολέμους ποὺ θὰ προηγηθοῦν τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, ὅπως ὁ Ἴδιος προεῖπε: “Τὸ ἕνα ἔθνος θὰ ξεσηκωθεῖ ἐναντίον τοῦ ἄλλου καὶ τὸ ἕνα βασίλειο ἐναντίον τοῦ ἄλλου· θὰ ἔρθουν πείνα, ἀρρώστιες καὶ σεισμοί σὲ διάφορα μέρη” (Ματθ. κδ´ 7).»Γι’ αὐτό, ἀγαπητά μου πνευματικὰ παιδιά, ὀφείλουμε νὰ συγκεντρώσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις, γιὰ νὰ ἀποτρέψουμε τὸν θρίαμβο τοῦ ἐχθροῦ. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα, ἂς παραδεχθοῦμε ὅλοι ἀνεπιφύλακτα, ὅπως οἱ ἀρχαῖοι Νινευΐτες, πώς εἴμαστε ἄξιοι μιᾶς τέτοιας δεινῆς δοκιμασίας, ἡ ὁποία παραχωρήθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Πραγματικά, ἡ κακία μας εἶναι τόσο κραυγαλέα, ποὺ ἔχει ἀνέβει ὣς τὸν οὐρανό (πρβλ. Ἰων. α´ 2).
. »Οἱ ἄνθρωποι πάντοτε παρανομοῦσαν καὶ ἁμάρταναν, ποτὲ ὅμως ὅπως τώρα. Οἱ σημερινοί ἄνθρωποι ὄχι μόνο ἁμαρτάνουν, ὄχι μόνο ἀπαρνιοῦνται τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ καυχιοῦνται γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητα καὶ τὴν ἀρνησιθεΐα τους, προβάλλοντάς τες σάν σωστές καὶ εὔλογες. Ἀντὶ γιὰ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ προσκυνοῦν τούς θεούς τῆς διαφθορᾶς, τῆς μέθης, τῆς δόξας, τοῦ πλούτου, τῆς ἡδονῆς. Μ’ αὐτὴ τὴν εἰδωλολατρία εὐφραίνονται, ὅπως οἱ ἀρχαῖοι Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι τιμωρήθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ σκορπίστηκαν σ’ ὅλον τὸν κόσμο.
. »Πάντοτε ὑπῆρχε ἁμαρτία, πάντοτε ὑπῆρχε ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεό, πάντοτε ὑπῆρχε παράβαση τοῦ νόμου Του τόσο στήν πατρίδα μας ὅσο καὶ στίς ἄλλες χῶρες. Ἀλλὰ ἡ σημερινὴ κατάσταση εἶναι χειρότερη ἀπὸ κάθε προηγούμενη. Χλευάζονται καὶ ἐξυβρίζονται οἱ ἅγιες παραδόσεις τῶν πατέρων μας, ἡ ἐνάρετη ζωή, ἡ ἀμώμητη πίστη μας…
. »Ἂς ὁμολογήσουμε, λοιπόν, πώς ἔχουμε ἁμαρτήσει βαριὰ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἂς ἀπαρνηθοῦμε τὶς ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις καὶ ἂς ξεφύγουμε ἀπὸ τὴ ρηχότητα τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς. Ἂς ὁπλιστοῦμε μὲ πνευματικὸ θάρρος μπροστὰ στὰ μεγάλα γεγονότα ποὺ λαμβάνουν χώρα σύμφωνα μὲ τνὴ θεία πρόνοια. Ἂς ἀδειάσουν τὰ κέντρα διασκεδάσεως καὶ διαφθορᾶς. Δέν εἶναι καιρός γιὰ τέτοια. Δέν γίνονται γλέντια, ὅταν θερίζει ἡ πανούκλα! Δέν μποροῦμε νὰ ἁμαρτάνουμε ἀσύστολα, ὅταν στὰ σύνορα τῆς πατρίδας μας, καὶ πιὸ πέρα ἀπ’ αὐτά, τὰ ἀδέρφια μας χύνουν τὸ αἷμα τους γιὰ μᾶς! Γιὰ τὶς αἱματηρὲς θυσίες τους, ἂς εἴμαστε αὐστηροὶ μὲ τὸν ἑαυτό μας. Ἂς ζοῦμε εὐλαβικὰ μὲ νηστεία, προσευχή, ἐγκράτεια, ἀγαθοεργίες, φόβο Θεοῦ…»
Ἱερομάρτυς Ἀνδρόνικος ἀρχιεπίσκοπος Πέρµ (1870-1918)
–Ἕνας ἀσυμβίβαστος Ἱεράρχης
