Εμείς νιώθουμε τη μοναξιά ως αποξένωση:"Δεν υπάρχει τόπος ν' ακουμπήσει η καρδιά μου."
Ο σύγχρονος άνθρωπος στη μοναξιά του νιώθει αποξενωμένος από όλους και από όλα.
Ο Άγιος Αλώνιος λέει
"Σ΄ αυτόν τον κόσμο είμαι μόνο εγώ και ο Θεός."
Ρώτησαν τον Γέροντα Παϊσιο
Πως είναι να νιώθεις μόνος εσύ και ο Θεός
Κι ο Γέροντας απάντησε:
«Άμα τα αλωνίσεις όλα, νιώθεις μόνος εσύ και ο Θεός.»
Στην ησυχία της μοναξιάς τους οι Άγιοι δεν νιώθουν μόνοι
Γιατί η αίσθηση της παρουσίας του Θεού γεμίζει την ψυχή τους με απερίγραπτη γλυκύτητα.
Ο νους τους με την αδιάλειπτη νοερά προσευχή του Ιησού είναι συγκεντρωμένος στο Θεό.
Η προσευχή δεν αφήνει το νου τους να περισπάται σε ματαιότητες και μανίες ψευδείς.
Η μοναξιά των Αγίων είναι ο καρπός της παραίτησής τους από τα πράγματα του κόσμου.Η δική μας μοναξιά είναι καρπός της προσκόλλησής μας στα πράγματα του κόσμου.
Ο νους διασκορπίζεται στα πράγματα και αποσπάται από την μνήμη του Θεού.
Εμείς νιώθουμε πικρή τη μοναξιά σαν εγκατάλειψη και σαν αποξένωση
Γιατί δεν μας αφήνουν οι προσκολλήσεις μας να έχουμε μνήμη του Θεού.
Φοβούμαστε τον ίδιο τον εαυτό μας , γιατί δεν πιστεύει στο Θεό.
